Kahramanmaraş’ta Eşe Yurdagül (67), zelzelede enkaz altında kaldığı için ayaklarını kaybetti. Yurdagül, eşi Durdu Yurdagül (63) ile Dulkadiroğlu ilçesi Necip Fazıl Konteynırkent’te yaşamaya başladı. Yurdagül, o günden sonra eşinin sevgiyle hayata tutundu. “Ben ayaklarımı kaybettim ancak eşim bana ayaklarımı kaybettiğimi hissettirmedi” diyen Yurdagül, “Eşimin bana yaptığı bu uygunluğu karşısında onu sırtımda bile taşırım” tabirini kullandı.
Yurdagül, “Ayaklarımı sarsıntıda kaybettim. Ayağımın üzerine hatırlamıyorum ancak bir şey düştü, sonrasında da ayağımı kesmek zorunda kaldılar. Bu türlü olduktan sonra bana eşim bakıyor. Benim yemeğimi yapıyor, konteyneri temizliyor, banyomu yaptırıyor. Bu durumdan ötürü biraz zorlanıyorum ve akülü otomobil istiyorum hayırseverlerden. Eşim şu an bana bakıyor, kendisi o halde olsaydı ben de kendisine bakardım. Daha evvel eşim rahatsızlanmıştı, ben ona baktım. Kendisinin şu an bana yaptığı düzgünlük karşısında sırtımda bile taşırım onu. Ben eşimi çok seviyorum. Benim ayaklarım yok ancak eşim bana çok yardımcı oluyor, bana eksikliğini hissettirmiyor” dedi.
Durdu Yurdagül ise, “Ben eşime bakıyorum. Sabahleyin kahvaltısını hazırlıyorum. Çayını yapıyorum, bakkaldan ekmeği alıp geliyorum. Bulaşıkları yıkıyorum. Birlikte kahvaltı yapıyoruz ve ben meskeni temizliyorum. Eşimin banyosunu ben yaptırıyorum. Zelzelede ayaklarını kaybetmesinin akabinde bakımlarını ben yapıyorum. Eşim olmasa ben yaşayamazdım. Bir elin nesi var, iki elin sesi var. Eşim benim her şeyim oldu. Akşam olunca yemeği hazırlıyorum, bir arada yiyoruz. Birlikte geçinip gidiyoruz. Konutumuz yıkıldığı için konteynerde kalıyoruz. Benim de başıma bu türlü bir şey gelse, eşim de beni bırakıp gitmezdi. Bir orta ben hastalandığımda beni bırakmadı ve bana bakmıştı” diye konuştu.
