Ankara’da Beren Su Bolat, 23 Temmuz’da Sincan ilçesi Fevzi Çakmak Mahallesi 4’üncü Cadde’de sınıf arkadaşının oturduğu apartmana gitti.
Beren Su ile arkadaşı, 5 ve 6’ncı katlar ortasında duran asansörde mahsur kaldı. İtfaiyenin çalışması sırasında Beren Su, asansör boşluğuna düşerek hayatını kaybederken, arkadaşı ise kurtarıldı.
Beren Su’nun vefatıyla ilgili Ankara Batı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından itfaiye şefi E.A., itfaiye erleri B.Y. ve B.B. hakkında ‘taksirle mevte neden olmak’ hatasından soruşturma başlatıldı.
3 itfaiyeci belediye tarafından da açığa alındı.
Kazaya ait hazırlanan uzman raporunda kelam konusu kazanın alınacak güvenlik önlemleri, dikkatli ve ihtimamlı davranış ile önlenebilecek olduğu, kaçınılmazlık prensibinin kelam konusu olmadığı belirtildi.
Asansörün bozulmasının tehlikeli bir durum olduğuna dikkat çekilerek, “İtfaiye vazifelilerinin ise kurtarma faaliyetinde 13 ve 14 yaşlarındaki 2 çocuğu kurtarma esnasında gerekli alan önlemlerini almayarak, tehlikeli durumu denetim altına almadan tehlikeli davranış sergileyerek kazayı önlemek yerine kazaya sebebiyet vermeleri yaşanan olayın ana unsurudur” denildi.
‘6’NCI KATI AÇAMAYACAKLARINI SÖYLEDİLER’
Soruşturma kapsamında Beren Su ile tıpkı asansörde mahsur kalan ve kurtarılan arkadaşı T.E.D.’nin de sözü alındı.
Dosyaya giren sözde T.E.D., binada oturan arkadaşlarını oyun oynamak için çağırmaya giderken asansörde mahsur kaldıklarını söyleyerek, “5’inci kattan itfaiye erleri geldi, 3 kişi gördüm, kapıyı kısa müddette anahtar yardımıyla açtılar. Ben ve Beren, ‘Burası çok dar, buradan geçemeyiz,’ diye itfaiye erlerine söyledik. 6’ncı katı açarlarsa oradan daha rahat çıkabileceğimizi belirttik. İtfaiye erleri, tam anlamadığım bir sebepten ötürü 6’ncı katı açamayacaklarını söylediler. Hala ışıkların yanmasından ötürü itfaiyecilerin elektrik şalterlerini indirmediklerini ve bu sebepten asansörün tekrar kurtarma esnasında çalışıp bizi sıkıştırma ihtimalini göz önünde bulundurmadılar” dedi.
İtfaiye takımlarının 5’inci kattaki boşluktan çıkmalarını söylediklerini aktaran T.E.D., “O sırada Beren’in korktuğunu ve yüzünün renginin sarardığını hatırlıyorum. Beren çıkmaya karar verdi; sırtüstü yere uzanıp evvel dışarıya ayaklarını sarkıtacak formda durum aldı. İtfaiyeciler, Beren’e tam zıddı, yüzüstü yatıp evvel tekrar ayaklar dışarı gelecek biçimde durum alıp aşağı yanlışsız dışarı çıkmasını söylediler. Beren de bu dediklerini uyguladı, akabinde Beren aşağı inerken ben de ayağa kalktım. İtfaiye erlerinin bu sırada Beren’i tutmaya çalışıp çalışmadığını ayakta olduğum için göremedim. Beren’in kabinden çıktığını gördüm ve Beren’in çığlık attığını duydum; çok şaşırmıştım ve korktum. Birkaç saniye sonra yere çarpma sesi duydum. ‘Beren’ diye bağırdım, fakat Beren’i ve boşluğu göremiyordum” dedi.
‘HAYATIMI TEHLİKEYE ATTIKLARI İÇİN ŞİKAYETÇİYİM’
İtfaiye erlerinin birkaç saniye kadar boşluğa baktıklarını gördüğünü söyleyen T.E.D., “Sonra iri yarı kilolu olan itfaiye eri, çok huzursuz bir biçimde bana hitaben ‘Seni omzuma alarak kurtaracağım,’ dedi. Ben ‘Olmaz,’ dedim. Beren’in durumundan ötürü tedirgindim ve onlara güvenmedim. Onlara atlet olduğumu ve zıplayabileceğimi söyledim, beklediler. O sırada önümdeki duvardan ötürü zıplayamayacağımı fark ettim, sırtüstü uzanıp evvel ayaklarımı dışarı sarkıtarak kendimi itmeye çalıştım. O sırada belimde bir ağrı hissettim; birçok yerimi duvarlara ve asansöre çarptığımı hatırlıyorum. İki itfaiyeci, biri birinci bahsettiğim kilolu olan, oburu genç olan itfaiyeciler beni ayaklarımdan tutarak ve ben de duvardan takviye alarak çıktım ve kurtuldum. Çabucak aşağı, merdivenlerden koşarak indim ve alt kata indiğimde diğer bir itfaiye erinin taban katın asansör kapısını açtığını gördüm. Kapı açılınca Beren’i yüzüstü yerde yatar vaziyette gördüm. Çok fazla bakamadım, beni çabucak uzaklaştırdılar” tabirlerini kullandı.
T.E.D. tabirinde, hiç tedbir almadan kendisini kurtarmaya çalışıp, hayatını tehlikeye attıkları gerekçesiyle itfaiye erlerinden şikayetçi olduğunu söyledi.
